Pilli B.

Sorun şu ki ben daha filmin ilk gerilim anlarında neyin ne olduğunu anlayınca filmin bir anda bütün gizemi de haliyle kaybolunca "şimdi gel de izle.." modunda izledim geri kalanını. Gerilim-Korku kısmında benim için etkili bir hava bırakmasa da konusu anne-çocuk ilişkisi içeren tüm gerilim filmlerinde ağlamadan duramıyorum. O yüzden bu yönüyle en azından etkilenmiş oldum.

Filmi izlerken sonlara doğru dedim ki; tamam bari film vasat çıktı hiç olmazsa sonunda gerekçeyi sunarlarken umarım mantıklı bir sebebi vardır ya da "hadii beeee!" dedirtecek bir ters köşe yapar dedim de dedim...

Normal bir filmdi. Ne kötü ne de iyi... Oyunculuklar vasattı, bu da onlarla bağ kurmada zorluk çekmeme neden oldu.

Nasıl diyim.. Orta düzey bir gerilim filmi beklerken o kadar duygu yüklü bir filmle karşılaştım ki filmi iki defa farklı zamanlarda durdurmak zorunda kaldım çünkü kardeşlik bağlarının bende bıraktığı duyguyu sorguladım. Kardeşlik ne de güzel şey.. Sonundaysa ağladım ve emin olun 'hadi yaa..' diyeceğiniz bir sona doğru sizi acı acı sürüklüyor..

Son zamanlarda birbirine benzeyen senaryolu filmlerden bıkmıştım ki ilaç gibi geldi bu film. Orijinal konu gibisi yok.

Filmin tanıtımı yapılırken o kadar abartılmış ki izlerken resmen bir ara uyuya kalmışım. Kız çocuğa seslenince "hıh!" diye uyandım bana seslendi sanarak.. Benim için zaman kaybı oldu.