Aslı B.

İlk başlarda belgeselvari bir havası var filmin, biraz durağan gitse de türünün meraklıları için hafif kafa yormayan bir film izlemek istendiğinde ideal bir seçim olur.

Filmdeki duygusuz insanlardan çok var, hem de iğne olmadan. Verilmek istenen mesaj güzel, yerli yerinde. Durağan ilerleyişi sıkabilir, sorgulatan bir film, sonu pek olmamış gibi.

Oyunculuklar gayet başarılı. Hikaye detaylı ele alındığından, süresi uzun. Böyle sağlam senaryosu olan filmlerde bunun olması normal bir durum. Ben beğendim, sakin kafayla geniş bir zamanda keyifle izlenir.

Böyle egzantrik konulu filmleri çok severim, bu filmi de çok beğendim. İspanyol sinemasının etkileyici atmosferi, işleyişi biraz ağır olmasına rağmen, merakla peşinden sürükleyerek, insanı içine çekiyor. Sonu konusunda ikilemde kaldım, herkesin bu konuda değişik bir fikri olacaktır, izleyin görün.

Akıcı, güzel bir aksiyon filmiydi. Kaliteli bi çerezlik film. Duygusal, etkileyici bir tarafı da vardı ayrıca. "Oysa herkes öldürür sevdiğini, kimi yeterince sevmez, kimi fazla sever." Seyir keyfi yüksek, Paris manzaralı bir film, izleyin derim.

Animasyon filmlerini hep pas geçen biri olarak, Kaan'ın tavsiyesiyle bu izlediğim ikinci animasyon filmi ve 2'de 2 :) İnsanların sevgisizliği ve tahammülsüzlüğü arttığı şu zamanlarda, benim de çok inandığım, sevginin büyülü ve iyileştiren gücünü bu kadar güzel anlatan bir film daha olamazdı. Aynı zamanda bütün insanlığın ihtiyacı olan birlik ve beraberliğin vurgulandığı bu güzel animasyonu beğenmeyen olmaz düşüncesindeyim. Çoookk teşekkürler Kaan.

Çok uçuk bir fikir, iyi güzel de ben çok da keyif alamadım filmden. Sondaki gerçek görüntüler ve tatlı naif aşkları güzeldi. Çerezlik ortalama bir film, ilk tercih olmaz.

Ben daha heyecanlı bir film bekliyordum, beklentimi karşılamadı. Paranız mı yoktu dedim, kurguyu, efektleri beğenmedim. İlk bir saat döndürüp durdular son 20 dakikada oldu bitti her şey. Beni sarmadı, belki sizi sarabilir etkilemiş olmayayım. Karar sizin, bence çok çerezlik bir film.

Senaryosu dolu dolu peşinden koşturan bir film değil. Herkesin içinde bir yerlerde, hız tutkusu mutlaka vardır. Biraz o, biraz da aile üzerine, klişeleri de olan bir yapım, vakit öldürmek için izlenir.

Savaşlar olmasın! Diyerek başlamak istiyorum. Filmde Gunnar'ın da dediği gibi önemli olan sağlık denir ama asıl önemli olan barış ve özgürlüktür diyor, çok doğru. İnsanın vatanının işgal altında olması ve vatansız kalma korkusu da çok kötü. Filmde vatanını seven bir grup gencin, zekice stratejik hamleler yaparak, Almanları ekarte etme çabalarını izliyoruz. Kan yok, savaş yok, sakin ilerleyen bir film. Kurtuluş Savaşımızla ilgili çok güzel görkemli bir film yapılmasını ve bunu bütün dünyanın izlemesini ben de gönülden isterim. Kurtuluş Savaşı deyince Ulu Önder 'imiz Mustafa Kemal Atatürk 'ü anmamak olur mu? Filmin ana fikri olduğunu da düşündüğüm Ata'mızın şu sözünü de yazmadan geçemeyeceğim. "Zafer, Zafer benimdir diyebilenindir."

Bu oldukça etkileyici, ağır dram içeren bir film. Ölürken insan gerçekten 21 gram kaybedip kaybetmediği üzerine deneyler yapılmış, kiminde kaybetmiş, kiminde kaybetmemiş insanlar bu 21 gramı. Filmin ileri geri zaman atlaması kurgusu, ilk başlarda karmaşık geliyor, neyin ne olduğu anlaşılmıyor ama sonra sonra her şey yerli yerine oturuyor. Film herkese göre olmayabilir, birbiriyle hiç alakası olmayan insanların, etkiledikleri hayatların ne kadarı 21 gram? Bunun sonuncunda omuzlara tonlarca yük binmesini dramatik bir şekilde aktarıyor. Ben beğendim, sakin kafayla, bol vaktinizin olduğu bir haftasonu vakit ayırmaya değer.

Kendine has tarzıyla, kendi adalet sistemiyle hareket eden bir roman kahramanı olan Jack Reacher'ın beyaz perdeye aktarılmış, aksiyonlu ve Tom Cruise karizmasıyla taçlanmış bir film. Ben beğendim, güzel film.

Bir kasabaya Türkiye'ye dair tüm sorunlar sığdırılmış. Yozlaşma, kadına şiddet ırkçılık, hukuk tanımama, güçlünün güçsüzü ezmesi, taciz, tecavüz çarpıcı bir şekilde aktarılmış. Zaten yönetmen de verdiği röportajda bunları söylemiş ve eklemiş LGBT olmayacaktı, olmasının sebeplerini de kendisi röportajda söylemiş, merak edenler yazıyı bulup okuyabilir. Türkiye'deki olmamasını istediğimiz kanayan yaralar daha da kanatılarak anlatılmış, eleştirilmiş ama maalesef ki vicdanı merhameti olmayan insanlar bunları yapmaya devam edecek, bu dünyada adalet yok, hele ki kendini savunamayan, canı yandığı halde ses bile çıkaramayan kadınlara, çocuklara çektirilen bu tarz iğrenç dokunmalar bitmiyor maalesef maalesef, çok üzülüyorum, bu filmde bir kere daha üzüldüm. Sonu da çok anlamlıydı bence, mutlaka izlenmeli, teşekkürler Kaan.

Bir kaçırılma olayının ortasında, psikolojik olarak yıkılmış bir aşkı ve çaresizliği temel alıyor film. Batı Berlinlilerin sıkıştırılmışlık duygusuyla çok yoğun olarak intihara meyilli olmalarının alt metin olarak aktarıldığı bir hikaye olarak algıladım ben. Ağır işleyişi, kasvetli atmosferiyle herkese hitap etmeyebilir film, ben beğendim.

İlginç bir belgesel. Başta Fernando olmak üzere soygunu yapanların (özellikle son sahnelerde) samimi itirafları ilgi çekiciydi. 1 yıldan fazla süre soyguna hazırlanmak, ince ince hesaplar yapmak, nasıl bir enerji ve motivasyon... Bu kadar nitelikli hırsızlara kapıda para çuvallarını banka görevlileri vermeliydi :) Onca emek harcamışlar :) Vakit ayırmaya değer.

Ma Dong-Seok diğer başka bir filmde ilgimi çeken, benim de favori oyuncularım arasına girdi. Attığı sağlam, okkalı Osmanlı tokatlarının da bunda payı var tabii :) İnsanın böyle bir abisi ya da büyük kuzeni olsa korkudan kimse yanına yaklaşamaz hissiyatı oluşuyor insanda :) Aksiyonu bol, güzel bir film, türü sevenler beğenecektir, tavsiye olarak yollayan arkadaşa ve Kaan'a teşekkürler.