Shak

Filmin ilk 20 dakikasını izleyince tamamını tahmin ettim. Beyin yakan filmlere ilk kez girişecekseniz bir hazırlık filmi olabilir. Film tamamen döngüden oluşuyor. Bir ara ana karaktere görev veren adam da aynı kişi çıkacak diye korktum. Kısaca özetlersek: Adam(kadın) kendiyle ilişki yaşıyor, bebek olarak kendisi çıkıyor, o bebeği kendisi yetimhaneye veriyor, kendi yüzünü yakan da, o bombacı da kendisi. Yani kendisinin neden olduğu işlere yine kendisi son vermeye çalışıyor. İlginç tabii ama bir taraftan da tiksinç.

Güzeldi ama işleyişi yavaş ve tahmin edilebilirdi (ta filmin başından adamın ne cins birisi olduğunu ve o Asyalı kadın arkadaşın ne olduğunu tahmin ettim). Bu tarza ilgi duymuyorsanız öyle izlemenizi gerektirecek bir film değil.

Alien serisinin modern başlangıcı olan bu filmi sevdiyseniz ikincisi olan Covenant'ı da tavsiye ederim. Başka bir Ridley Scott filmi. İlgi çekici. İzlenmelik bir bilim kurgu. Başı dışında bahsi geçmeyen Prometheus'u mitolojik olarak araştırınız.

Nolan'ın tamamı başyapıt olan filmlerinden biri. Zaman konusunu harika işleyen ve zamanın aslında döngüyü tamamlamadan ibaret olduğunu belirten film. Ben bunu küçükken Türkçe dublajlı izlemiştim. Sonradan da izledim zaten ama dublajlı olarak alabileceğim tüm zevki alabildiğimi söyleyemem. Yine de harikaydı. İzleyiniz.

İlk filmlerini izlemiş ve bunlar nasıl kült film diye düşünmüştüm. Kötüydü ve sıkıcıydı çünkü. Sonra seriye reboot geldi ve böyle bir efsane ile karşılaştık. Tüm filmlerin yönetmeni ve yazarı da aynı adam bu arada. Buradan da anlıyoruz ki adam eline geçen teknolojiyle asıl yapmak istediği işi yapmış. Film tamamen aksiyondan oluşuyor ve akıp gidiyor. Bir anda bitince şaşırmayın. Ama kimi yerlerdeki müzikler cidden yanlış seçilmiş benden söylemesi.

Ortam sizi öyle bir içine çekiyor ki sanki o astronotlardan biriymiş gibi hissediyor, filmle birlikte akıp gidiyorsunuz. Yönetmenin kullandığı kamera açıları (özellikle birinci kişi), sesler, müzikler tam yerinde. Gerilim sürekli bir tırmanış içinde. İlk izlediğimde inanılmaz etkilenmiştim.

Pasifist ve koyu bir Hristiyan olan, silaha dokunmamaya yeminli fakat "diğerleri giderken ben burada kalamam" diyerek savaşa katılan cesur yürekli bir Amerikanı izleyeceksiniz. Bana göre bir savaş filmi için kan ve vahşet olmazsa olmazdır. Bu film size bunları ve daha fazlasını (çevre, ortam, ses, müzik) vadediyor. Film bittikten sonra bunların gerçekten yaşanmış olmasını aklınız almayacak.

Shyamalan'ın süper kahraman üçlemesinin ilk filmi. Öyle Marvel'ınki kadar görsel şölen değil tabii ama kendine has bir yapısı ve iki büyük oyuncu var. Bunu beğenip de seriye devam ederseniz "Glass"i tavsiye etmem.

Oyunculuk, kamera kalitesi, ortam, sesler kötü fakat senaryo yetiyor sanırım. Şöyle beş kişi bir araya geliyor ve tarihten, coğrafyadan, dinden, inanıştan konuşuyorlar. Hoş bir sohbet süresi de az zaten bence sıkılmazsınız.

Shyamalan'ın süper kahraman üçlemesinin ikinci filmi olan bu eser diğerlerinden daha farklı bir yol izleyerek psikolojiye değinmiş ve bu çok hoş olmuş. Fakat bu hoşluk ancak X-Men filmleriyle tanınan McAvoy olmadan sağlanamazdı elbette. 24(!) dense de en fazla 10 karakteri canlandırıyor kendisi. Üçleme izlenmeyecekse bile zevk alırsınız.

Patrick Süskind'in aynı adlı romanından uyarlanan bu film, başlarda ilginç konusu, hikayesi ve kendine özgü anlatımı ile sarıyor fakat sonlara doğru saçmalaşıyor. Tamam filmde verilmek istenen mesajlar var falan da bunu ne kadar iyi yansıtıyor orası tartışılır. Kötü değil ama iyi de değil. Filmin sonu ile alakalı: İnsanların kemik çiğneyebildiğini bilmiyordum, öyle ki The Walking Dead'de bile yok.

Aslında beyin yakan bir film değil ama sanki özellikle öyle olsun diye sonunu değiştirmişler gibi. Konu güzel, işleniş güzel, yer yer yaşanılan küçük şaşkınlıklar güzel. Filmin süresi de ideal olduğu için bir şey kaybetmezsiniz.

Kurgusunu (edit'ten bahsediyorum) çok beğenmeyip credits'te Martin Scorsese'in adını görünce şaşırdığım film. Sadece sinema ve tv'de ortaya çıkan zekamla sonunu tahmin ettiğim film. (Hadi hadi izleyenler bilirler bir filmle inanılmaz benzediğini :) Her şeye rağmen son harikaydı. (En en sonundan bahsediyorum.)

Özellikle filmin başında karakterlerin nasıl bir araya geldiği, yollarının nasıl kesiştiği çok güzel bir kurgu ürünü. Onun dışında hiçbir bilginiz olmadan sadece tavsiye üzerine izleyecekseniz izleyin. Ne olduğunu, konusunu falan biliyorsanız boşuna zamanınızı harcamayın çünkü filmin amacı o gizem hissi. Sonu tahmin edilebilirdi ama ben edemedim. Dalıp gittiğim için olabilir. 7/10

Andy Weir'ın aynı adlı romanından uyarlama bu filmin senaryosu gerçekten tam bir bilim kurgu. Bunu, astronotun başına gelen sorunlara mantıksal ve gerçekten dayanakları olan çözümler bulmasından anlayabiliyoruz. Yani çözümler öyle uydurulmuş veya "zaten bilim kurgudur" diye sallanmış değil. Aksine yazarın uzay, havacılık alanında bir bilgi birikimi olduğunu apaçık. Her şeyiyle çok güzeldi fakat atv'de defalarca yayınlandığından olsa gerek biraz suyu çıktı sanki. Eğer bunu sevdiyseniz yazarın "Artemis" isimli kitabını da tavsiye ederim.

İyi yönlerinden bakacak olursak: savaş gerçekten yerinde yansıtılmış, vahşet ve kan olması gerektiği gibiydi (ki bu tarz filmlerde yaş sınırı korkusuyla genellikle kullanılmaz), askerlerin kıyafetlerindeki o pislenmişlik bile iyi yansıtılmıştı. Fakat gel gelelim bu bir ABD filmi ve tarihi kazananlar yazar. Almanlar kesinlikle salak değiller (özellikle filmde gösterildiği gibi). Tiger subayının tecrübesiz, topçusunun beceriksiz ve tüm timinin ne yapabileceklerinin bilincinde olmaması falan bunlar saçma şeyler. Hele o sonu yok muydu! SS'lerden ben utandım cidden. Kısaca iyi bir savaş filmi ve başlarında acaba cidden bunu gerçekçi mi yapmışlar diye düşünüyorsunuz fakat film ilerledikçe bir Amerikan filmi olduğu gerçeği sizi kuşatıyor. E ne yapalım elimizdekiyle yetiniyoruz.